Minik Eller ve Tarhana..

Bilenler bilir, tarhana benim seyahatlerimde çocuklarımın kurtarıcısı.. Sırtçantamızın bir gözünde mutlaka küçük bir poşet bulunur, uzayan yolculuklar, sürpriz çıkan misafirliklerde asla dışarıya muhtaç olmam yemekleri konusunda, asla da riske atmam yemeklerini..
Uzun olsun kısa olsun yola çıkarken arabaya önce sırtçantamız ve termosumuz atılır.. Mutlaka yolluk olarak hazırlanmış meyve kabı, bir cam şişe su ve yemekleri olur termosun içinde.. sırtçantasında da sürpriz durumlar için tarhana ve erişte..
Biz babayla dışarıda bir yemek kaçamağı yapacaksak onlara da mutlaka tattırmayı teklif ederiz, sadece tadımlık olur bu, doyumluk değil.. bugüne kadar hiç dışarıda bir öğünleri olmadı.. ki o kadar gezip, yollarda zaman geçirmemize rağmen..
Gelelim tarhana konusuna.. Tarhana benim öylesine elim ayağım ki hiçbir zaman güzü beklemem yapmak için.. Ara ara hep yapılır bizim evde..
Dondurucuma çok şey koymam ben, herşeyi mevsiminde yemeği tercih ederim taze taze, hem de özlemeyi öğreniriz.. Bahçeden bolca çıkan mahsülün tüketemediğim fazlasını koyarım bir de.. Sadece süt vardır dondurucumda, mısır vardır, bir de kırmızı kapya biber.. Bu üçü demirbaştır bizde.. Buradaki kapya biber tarhana içindir mesela.. Kırmızı bibere yıl boyunca kısa bir sürede ulaşılabilirken, havuç o bittiğinden sonra olup neredeyse biberler ekilene kadar bulunabiliyor çiftlikte.. o nedenle havucu stoklamaya gerek kalmıyor..
Bizimkiler tarhana çorbasının ekmek ve beyaz peynir doğranmış halini çok seviyorlar..
Artık yapım aşamalarında yer almaktan çok keyif alıyorlar.. Diyorum ya herşeye dahil ediyorum onları.. boylarına göre verilen görevler müthiş heyecan veriyor onlara..
Hatta bu son sefer tüm süreci onlar halletti diyebilirim, ben moderatörlük yaptım sadece.. Önce malzemeler konulup hamur hazırlandı, sonra 7 gün boyunca hergün yoğuruldu, son gün küçük küçük parçalar koparılıp kurutmalık açıldı, kuruyunca ufalanıp kevgirden geçirildi.. Bugüne kadar yediğimiz en kezzetli tarhana hazırdı.. O minik ellerden..