15 Temmuz 2018 Pazar

Çocuğa Yüzme Öğretmek..



Bundan iki yıl önce İstanbulun ünlü otellerinde dersleri verilen bebek yüzme eğitimlerine iki çocuğumla da katılmış, çocuklara genel eğitimlerin dışında kişisel olarak da ilgi göstereceklerini düşünerek dahil olduğum bu programın, bu grup gitsin öbürü gelsin mantığında ilerlediğini gördükçe inancımı yitirmeye başlamıştım... Öyle ki bazı derslerde eğitmen "sabahtan beri burdayım yoruldum" deyip, havuza bile girmiyordu, benim beklediğim özel ilgiyi bırakın, gruba havuz dışından verdiği komutlarla dersi götürüyordu..
Kolluklarla suda özgür olmaya alışan çocukların bir anda kollukları çıkarıldı ve biz ebeveynlerin kucaklarına verilerek güya güvende hissetmeleri sağlandı.. Ama günden güne şunu hissediyordum çocuklarımda, "su bizi tutmaları gereken güvensiz bir yer".. Her hafta aynısı tekrarlanan grup hareketleriyle suya alışma pekiştiriliyordu sözde, böylece neden her hafta aynı şeyleri yapıyoruz sorusunun sorulması da engelleniyordu.. Bu pekiştirme hareketlerine rağmen biz çokta bir yol katedememiştik, aksine suya güven konusunda geriye gidiyorduk.. Bugüne kadar özenle inşa ettiğimiz suya alışmış hallerinden yavaş yavaş uzaklaşıyorduk.. Derslerin sonunda bizim ricamızla yaptırılan suya daldırıp çıkarma hareketi ile gazımız biraz alınıyor ama yüzme ve suya güvenme konusunda hiç ilerleyemiyorduk..
Çocuklardaki geriye gidişi net bir şekilde gözlemledikçe bırakma kararı aldık..
Sonra sorguladık eşimle.. Önce sudan tekrar korkmamaları gerektiğini öğretmemiz gerekiyordu.. Yani başladığımız yere geri dönmek.. Tekrar kollukları taktık.. Suyun kimseye ihtiyaç duymadan özgürce hareket edebilecekleri güvenli bir yer olduğunu tekrar hatırlatmamız biraz zaman aldı.. Sonrasında bir çocuk yüzmekten neden çekinir sorusunun cevabını aradık.. Evet, kafasının suya batması.. O zaman kolluklarla kafayı daldırarak yüzmeye alıştırmalıydık en başta.. Bunu kolaylıkla yapabilmesi ve teşvik etmesi için önce dalış gözlüğü aldık.. Herşeyde yaptığımız gibi bu iş içinde oyunlar denedik bir sürü.. Başta gözlükleri takıp suyun altına bakmalarını istedik 1-2 saniyeliğine.. Sonrasında gelsin oyunlar.. Suyun altına atılan oyuncaklar, suyun altında parmaklarla yapılan sayı bilmeceleri, yine suyun altında hangi elimde oyunları onların suya daha fazla kafalarını daldırmalarına, daha uzun süre nefeslerini tutma ve kontrol etmelerine yardımcı oldu.. Dalmaya iyice alışınca boylarını geçmeyen yerde kollukları çıkararak dalarak yüzmelerini istedik.. Her iki çocukta da ilk deneme yüzmeyle sonuçlandı.. Yüzdüklerini gördükçe daha da cesaretlenip daha uzun mesafe gitmeye başladılar.. Sudayken hep yanlarındaydık, bir saniyeliğine de olsa kafamızı bile çevirmedik onlardan.. Hep dokunabilecekleri mesafedeydik.. Sonrasında boylarını geçen yerlerde küçük mesafeler denedik.. İki çocukta da sonuç verdi.. Sonraki çalışma arada kafalarını çıkararak nefes almalarını istemek.. Önce boylarını geçmeyen yerde sonra boylarını geçen yerde küçük mesafelerde denemeler yaptık.. Gitgide mesafeyi açtık, biz genelde anneden babaya gidiyoruz şeklinde çalışmalar yaptık.. Yalnız olduğumda da, havuzda merdiven ya da kenar kısmın yakınına birlikte gelerek, çocuğumu buralara gitmesi yönünde yönlendirdim, denizde de ayağının değdiği kıyıya kadar..
Sonuç inanılmaz.. Kızım 4, oğlum 3 yaşında yüzmeyi öğrendi.. Kızım şu an babadan ve kuzeninden gördüğü stil yüzme çalışmaları deniyor.. Boylarını geçen yerlerde boy verebiliyor, yine boylarını geçen yerlere atlayıp dalarak dipten birşey alabiliyorlar.. Ve en önemlisi kafam dalacak korkusu olmadan özgürce yüzebiliyorlar..
Aksine kafalarını daldırarak yüzmeyi daha tercih ediyorlar..
Fotoğraftaki kızım.. Öyle müthiş yüzdüğü bugünlerden değil bu fotoğraf, yüzmeyi öğrendiği o ilk günlerden..
Yani yine aynı şeyi söyleyeceğim: Onların yapamayacağı hiçbir şey yok, yeter ki oyunlarla sevdirerek doğru bir şekilde yaklaşın..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...