Ek Gıdaya Geçiş Tüyoları 3..

Unutmayın bebeğinizin karnını doyurduğunuz bir dönem değil bu, yemek kültürünün temelini yani damak tadını oluşturuyorsunuz.. Yemek yedirme konusuna gelince, öncelikle yemek mutlaka yemek masasında yedirilmeli.. Erken falan demeyin, ek gıdaya başladığınız gibi mutlaka bir mama sandalyeniz olsun.. Ve yemek masasında bu sandalyenin sabit bir yeri olsun..Yemek kültürünün oturması için bu gerekli.. Onun da önünde mutlaka bir tabak ve kaşık olmalı, kendi yemeye teşvik açısından.. Parmak gıdalar dediğimiz besinleri sık sık eline tutuşturun.. Meyve, bisküvi gibi.. O kendi kendine yemeye çalışırken heryer batacak, oraya buraya atacak bırakın batsın.. Yedirdiğiniz öğündeki gıdaları ona isimlerini söyleyerek vermelisiniz.. Yemek yemek konusunda sıkıntılar varsa onunla birlikte siz de yemelisiniz, hatta ondan önce bir serviste kendiniz için açıp ona örnek teşkil ederek yemeğinizi yeyip sonra onu doyurabilirsiniz.. Daha önce de söylediğim gibi bebeğinizin masada bir yeri olmalı ve tüm ailenin yemek saatlerinde o aç olmasa bile masada aile ile birlikte olmalı, bu esnada eline sevdiği atıştırmalıklardan verilebilir..Herkesin yemeği bittiği zaman masadan kalkılmalı ve bebekte o zaman masadan kaldırılmalı.. Bu durum bebeğin kafasındaki yemek kültürünü ve aile bireyi olduğu olgusunu güçlendiriyor.. Diğer bir önemli konu ise bebeğinize yemek yedirirken tek odak yemek olmalı.. Yemek esnasında oyunlar oynanabilir ama odak yemekten çıkarılmamalı.. Yani yemek yedirmek için taklalar atılmamalı.. Yememe durumunda bırakıp yarım saat sonra tekrar denemek gerekiyor.. Bu süreçte ısrarcı değil,  kararlı olmak lazım,  sebze çorbasına bu kararlılıkla alışmıştık biz.. Yemeyeceğini bile bile hergün aynı saatte önüne koyduğum sebze çorbasını her yemek istemeyişinde ısrar etmeden ve onun kararına saygı duyduğumu hissettirerek önünden kaldırmış ama her gün aynı öğünde önüne koymaya devam etmiştim.. Bu durum sonunda meyvesini vermiş, zorlamadan ısrar etmeden yenmesi gereken birşey olduğu mesajını iletmemi sağlamıştı.. Bu reddetme süreci biraz uzasaydı yapılması gereken bir-iki hafta ara verip unutması sağlandıktan sonra tekrar denenmesi olacaktı.. O da olmadı diyelim sevdiği gıdalarla kamufle etmek son şans olacaktı.. İşin özünde hep onun bir birey olduğunu ve kararlarına saygı duyduğunuzu hissettirmek yatıyor.. Çok şükür ki durum bu kadar ilerlemeden sebzeye alışmıştık bile.. Şimdilerde ise hep yediği gıdaların farklı sunumları ile karşılaştıkça sebze çorbası eskilerden tanıdık bir öğün olması nedeniyle daha da bilerek ve severek içiyor.. Yemelisin şeklinde karşılıklı inatlaşmalar bu durumu pekiştirmekten, onu yemekten soğutmaktan, sizin sinirlerinizi bozmaktan başka bir işe yaramıyor.. Artı her inatlaşmada kazanan o oluyor.. Bu arada bir tüyo daha vereyim, ben herşeye dirençli bir bebek olması için meyve ve yoğurt vermeye başladığım o dönemde hiçbir zaman oda sıcaklığına gelmesini beklemedim, soğukta yeyip içmeye alışsın diye.. Başlarda buzdolabından az az verdiğim porsiyonlarla bebeğimi alıştırdım, sonrasında zamanla porsiyonları arttırdım.. Şimdi koca bir kase yoğurdu direkt olarak dolaptan çıkarıp yiyecek kadar alışık duruma.. Dilimi ısırarak paylaşmalıyım ki neredeyse yaşında olmamıza rağmen bir kere hastalanmadık.. Zorlamadan, diretmeden, onun bir birey olduğunu unutmadan, sevip sevmediklerini gözlemleyip saygı duyduğunuzu hissettirerek, doğru yaklaşımlarla çocuğunuza herşeyi yedirmek mümkün aslında.. Yeter ki yaklaşımınız doğru olsun..