Geçen yıl ilk ekim dikim deneyimimdi.. Çok şey öğrendim, çok şey tecrübe ettim.. Ektiklerimi benimle paylaşmak isteyen çok fazla canlıyla tanıştım..
Diktiğim bitkilerin de bir dili olduğunu öğrendim, neyle neler anlatmaya çalıştıklarını..
Bu sezona mart sonunda fidelemeyle başladık.. Geçen yıla göre çok daha fazla, çok daha güçlü fideler elde ettim.. Bu defa tohumları önceden filizlendirmeden doğrudan toprağa attım ve sera yöntemiyle üzerini kapattım..
Her bir tohumun bir bitkiye dönüşmesini izlemek muazzamdı..
Sonrasında çoklu fideleri tek bırakıp güçlenmesini sağladım..
Vee Mayıs başı gibi toprakla buluşma süreçleri başladı.. Dikimleri ikişer kök yakın yakın olacak yani yedekli şekilde yaptım ki dana burnu birini keserse diğeri kalsın mantığıyla..
Sonuç: Benim gurur tablom..
İkinci yılımda geçen yılın iki katı ekim yaptım toprağa.. Hem de dışarıdan tek bir fide almadan, sadece geçen yıldan kendi edindiğim tohumlarımdan yaptığım fide ve dikimlerle.. Sıfır ilaç, sıfır destek, sıfır yardımla..
Sol taraf yeşillikler (soğan, sarmısak, maydanoz, kuzukulağı, semizotu, dereotu, marul, roka, tere, pazı, arka taraf patates) sonrasında sağa doğru domates, biber, patlıcan, salatalık, kabak, kavun, karpuz, fıstık, nohut, mısır, ayçiçeği, bamya ve fasülye..
Bir tek bezelye ekimi yapamadım, doğal tohum bulamadığımdan bir türlü.. Tüm arayışlarım sonuçsuz kaldı..
Tüketen değil üreten tarafta olmayı çok önemsedim hep hayatımda.. Çocuklarımı da bu felsefeyle yani tüketen değil üreten insanlar olarak büyütmek çok önemliydi benim için..
Bir bitkinin yetişmesinde ne kadar çok emek olduğunu bilmeleri çok önemli, gerekli koşulları sağladığında da minicik bir tohum tanesinin nasıl da kolayca bir hayata dönüştüğüne şahit olmaları..
Bahçenin her sürecinde onlarla çalıştık.. Kazdılar, suladılar, tohum ektiler, fideleri diktiler, otları temizlediler.. Zorlandılar bazen, molalar verdik, oyunlar oynadık, tekrar döndük işimizin başına.. Zorlanarak elde edilen başarıların getirisinin ne kadar büyük olduğunu artık çok iyi biliyorlar..
Ormana uçurtma için her gidişimizde kovalarımıza toprak doldurduk eve getirdik mesela, çileklerimizin diplerine serdik..
En iyi gübredir orman toprağı..
Çileklerimiz bu yıl patlama yaptı.. Geçen yıl her bir kökün attığı kolları da toprağa gömdüğüm için 2-3 kat fazla kök çileğimiz olmuştu bir taraftan da..
Ufaklıkların ağzı kulaklarında bu yıl.. Her sabah doooğru çileklerin başına..
Reçel bile yaptık, babamız çok sevdiği için keyiflik.. Bilenler bilir reçel yerine bal ve pekmez girer bizim evimize.. Bu kuralı ihlal etmeyecek kadar, sadece küçük bir miktar keyiflik..
Düşünüyorum da bu dünyanın en zengini benim.. Çekmecemde her an hayat bulabilecek doğallıkta tohumlarım, yalın ayak girip çalışabildiğim bir toprağım, bir yerlere yetişme telaşımız olmadan büyümelerinin tek bir saniyesini kaçırmadan doya doya zaman geçirdiğim çocuklarım var yanımda..
İstanbul'dan kaçmak, kariyerime ara vermek şu hayattaki en büyük iyikilerim..
Kendimi buldum, özüme döndüm, unuttuklarımı hatırladım..
Sizi ttebrik ediyorum gercekten butun bunlari nasil yapiyorsunuz hayranlikla okuyorum ve takip ediyorum birde bunlari yaparken esinizden yardim aliyormusunuz
YanıtlaSilÇok teşekkürler..Severek yapmakla alakalı sanırım, bir de hiçbişeyi ertelemeyip biriktirmemekle herhalde.. Bitip tükenmeyen bir enerjim var benim.. kendimi hep bu yönde yönlendirdim sanırım.. Yorulduğum zamanlarda bile hiç yatayım dinleneyim biraz diyen bir insan olmadım hayatım boyunca.. Hep yapacak birşeylerim vardı..
SilÇocuklar hayatıma girdikten sonra kafamda yapmak istediklerime daha da bir yetmeyen zamana karşı çözümü uykumdan çalmakta buldum.. çocuklarımdan asla çalmadım.. Onların tek bir dakikasını kaçırmamak için herşeyi bıraktım çünkü..hep söylediğim gibi onlar akşam uyumadan önce hiçbir şey yapmam ben, her bir anımı onlarla geçiririm.. Çok acil bir şekilde yapılması gereken birşey çıkarsa çocukları da dahil eder öyle yaparız..
Eşimden bu süreçte tek beklentim çocuklarla keyifli zaman geçirmesi işten geldiğinde.. Zaten önceliği her zaman çocuklar olan bir baba olduğu için bu konuda çok şanslıyız.. Diğer konuları olduğu kadarıyla çocuklardan çalmadan ben halletmeye çalışıyorum zaten, bir de onu buna dahil etmeye gerek duymuyorum.. Olduğu kadarıyla kafasındayım yani, kimseyi stres etmeye gerek diye düşünüyorum.. Biz eve işe ona buna değil, çocukların anılarına yatarım yapma kafasında bir çiftiz.. Bu da beni çok mutlu ediyor..