4 Aralık 2015 Cuma

Bezi Bırakma..


1.5 yaş gibi başladık ufak ufak oyunlarla eğitime.. En ufak bir baskı, en ufak zorlama, hadi şimdi oturalım çiş yapalım cümlesi olmadan.. Aslında bu bir eğitim de değildi, oyunlarla ufak ufak olayı anlatmaydı, gersini ona bırakma isteğindeydim, ne zaman isterse tuvalete o zaman yapacak düşüncesindeydim.. Zamanını ben değil, o belirlemeliydi.. Tam da istediğim gibi oldu..
Başlarda onun bez taktığının bizlerin ise külot giydiğinin farkına varmasını sağladım önce.. Sonrasında bizim çişimizi kakamızı tuvalete yaptığımız için bez bağlamadığımızı, o nedenle külot giydiğimizi anlattım.. Eğlenceli külotlar aldık ona da, uyanık olduğu zaman dilimi içinde ara ara bezi çıkarıp giydiriyordum evde.. Çok hoşuna gidiyordu bu iş.. Kazalar da oluyordu tabi, hiç ona hissettirmeden, suçluluk duygusu duymasına izin vermeden çaktırmadan temizliyorduk sonra, hiçbirşey olmamış gibi, üzerine konuşmadan devam ediyorduk oyunlarımıza kaldığımız yerden.. Fischer Price un klozetini aldık ona da tuvalete bizim klozetin yanına koyduk, çiş yaptığında müzik çalanından.. Biz tuvaletimizi yaparken o da gelip kendi tuvaletine oturuyor, bundan da çok keyif alıyordu.. Çaktırmadan tuvalet yapma üzerine konuşuyor, sevdiği karakterlerin çişlerini tuvalete yaptığını onun da birgün yapacağını ve hiç bezini bağlamayacağımızı ders gibi değil oyun diyalogları içinde anlatarak farkındalık yaratmaya çalışıyordum.. 2,5 yaşına gelmeden birgün kahvaltı sonrasında kahvaltı tepsisini mutfağa götürdüğüm sırada, salonda bulunan klozetinden gelen ses ile içeri koştum, gördüğüm manzara karşısında nutkum tutulmuştu.. Bizim küçük Prenses kendi kendine tuvaletini yapmış, kalkmaya çalışıyordu.. Benim mutluğumu görünce onun mutluluğu da katlandı..Bu mutlu tablo üzerine konuştuk biraz, normalde ödül ya da ceza uygulamamız olmamasına rağmen, teşvik etmek amaçlı "bir sürprizim var" dedim ve onun için alıp zulada tuttuğum eğlenceli kitaplardan birini hediye ettim ona.. O gün yatana kadar çişini hep tuvalete yaptı, teşvik olması açısından, her seferinde tuvaletine kolay yaptığını görebilmesi için elbise giydirdim ve altına da külot falan hiçbir şey giydirmedim.. Pantalondu külottu onu zorlayabilir, kendi başına yapma konusunda hevesini kırabilirdi.. O gece yatarken bez bağlamadık.. Bu gerçekten çok önemli, yoksa gece bezlenmeye devam eden çocukta kavram kargaşası oluyor ve bu da süreci daha zora sokuyor.. Yatmadan önce ona bezini bağlamayacağımızı anlattım,  gece çişimiz gelince tuvalete kalkacağımızı.. Uyuduktan 1- 1.5 saat sonra çişe kaldırdım, 1.5-2 saat sonra tekrar bir daha.. Sonra sabaha kadar çiş yapmadan sabahı ettik.. İyi bir şekilde gözlem yaparsanız uyuyan bir çocuğun çişinin gelip gelmediğini anlayabilirsiniz.. Sık kıpırdanmalar, sayıklamalar çişin baskısının bir sonucu.. Sonraki günler de bu kararlılıkla gitti.. Ara ara motivasyon amaçlı kitap hediyelerimiz devam etti, her tuvaletten sonra değil tabi.. Her bir ilkten sonra.. İlk bezsiz gecenin ardından, ilk kaka, dışarıda ilk çiş gibi.. Dışarısı demişken minik boy bi klozet alıp, arabada onun koltuğunun altına yere koyduk, böylece dışarıda nerede olursak olalım tuvaleti kriz olmaktan çıkardık.. Pocket tip taşınabilir klozetlere de ihtiyaç duymadım hiç.. Klozeti boşaltacak bir tuvalet bulduk her daim yakın bi yerde..
Evde bizim tuvaleti kullanmaya alışsın diye de klozet adaptörü alıp, kendi küçük tuvaletini basamak olarak koyduk altına, ki tuvaleti geldiğinde kimseye ihtiyacı olmadan kendi yapabilsin diye.. Merdivenli adaptörleri de araştırdım fakat çok kullanışlı gelmediler bana..
Mucize gibi bir geçiş olmuştu, tam da istediğim hayalini kurduğum gibi.. Bir sabah kalktık ve bir anda bırakıvermiştik bezi..

2 yorum:

  1. Merhabalar, ilk tuvaket alışkanlığında ara ara kilot giydiriyordum demişsiniz.Bek beğlamaya devam mı ediyordunuz?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eğitim süreci değildi aslında bizimki, 1.5 yaşından sonraki 1 yıl hep oyunlarla tuvalet kavramını anlatmaktı.. O süreçte gündüzleri ara ara bezi çıkarıp külot giyiyorduk, hoşuna gidiyordu bu durum, bizim de külot giydiğimizi bez bağlamadığımızı bezimiz olmadığı için de çişimizi tuvalete yaptığımızı anlatmada etkili bir yöntemdi.. Bu süreçte külot giymek oyunlarımızdan bir tanesiydi.. O nedenle külot bez geçişleri kafasını karıştıracak şekilde değildi, daha bezi bırakmamıştı çünkü.. Ama o buna hazır olupta ilk çişini tuvalete yaptığı andan itibaren yani bezini bırakma kararını verdiği andan itibaren bezi tamamen hayatından çıkarmak gerektiğini düşünüyorum, bu noktada çocukta kafa karışıklığı yaratır işte.. Ben böyle yaptım.. Bu noktada artık külot- bez geçişlerinin olmaması lazım, çocuğa karşı net ve kararlı olunmalı, onu gözlemleyerek asla baskı kurmadan sürekli anlatarak bezi bıraktığı hissettirilmelidir.. Ufak tefek kazalar olacaktır, hemen vazgeçilmemelidir.. Hemen vazgeçmek çocuğun motivasyonunu kırar.. Sanıldığının aksine onlar her yeni değişikliğe çok kolay ve çabuk adapte olurlar.. Yeterki önlerinde kendilerini güvende hissedecekleri ve kaygı duygusunu yaşamayacakları birer ebeveyn olun.. Kararlılıkla baskı kurmak arasında çok ince bir çizgi vardır, buna çok dikkat etmek gerekir.. Çocuğunuzu çok iyi gözlemleyin ve ona güvenin, tüm sürecin özeti aslında bu..

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...